Prom!

Hallo lieve mensen,

sinds pasen is er weer enorm veel gebeurd hier! 14 april was het gala op onze school in Redfield, waar jullie ongetwijfelt allemaal foto's van hebben gezien op mijn facebook. De jurk had ik al maanden, alleen de jongen was wat minder lang geleden geregeld. Zoals het hoort had Michael Manning mij mee gevraagd (en niet andersom!) en kwam hij 14 april vroeg in de middag aan met een corsage. Katie en Miranda hadden ruim anderhalf uur aan mijn haar gewerkt om het zo mooi mogelijk te maken, wat ze goed gelukt was! En meteen daarna belde Leah op of ze langs kon komen zodat ik haar make-up kon doen. Je voeld natuurlijk al wel aankomen dat ik dus nog niet half klaar was met mijn make-up en mijn jurk nog niet aan had toen Michael voor de deur stond. Tien minuten gooien met poeder en mascara verder was ik klaar om te vertrekken. We gingen naar een huis hier in de buurt waar alle laatstejaars samen kwamen om groepsfoto's te maken. Daarna weer terug naar het huis van de Wasmoens om met vrienden en vriendinnen zoveel mogelijk foto's te maken. (deze zijn allemaal op facebook te vinden) Nadat we duizende foto's gemaakt hadden en lachen pijn deed, gingen we naar de school. In de gymzaal waren lange rijen van tafels neergezet waar iedereen gezamelijk het banquet kon eten. Hierna begon "Grand March" het engste deel van de avond, alle meiden staan in een kleedkamer, de jongens in een andere, en een voor een loop je een trap op, ontmoet je je date in het midden en loop je samen een rondje rond de hele gymzaal zodat iedereen je kan zien en foto's kan maken. Daarna ga je vanuit de andere kant nog een keer rond door de gymzaal en de laatste keer is een leuke ronde waarbij iedereen zich zo raar mogelijk aankleed. Bijna elk meisje doet bijvoorbeeld de stropdas van de jongen aan, en veel jongens zetten hier hun cowboyhoed op.

Daarna begon het dans gedeelte, ik was hier een beetje bang voor want Amerikanen staan er niet om bekend erg netjes te dansen, en toen ik van de voren een "dance" gezien had, had ik me voorgenomen daar nooit tussen te gaan staan. Gelukkig was het tijdens gala niet zo erg, en had ik een fijne vriendengroep om me heen die Amerikaans dansen ook niet zo leuk vind. Dit alles duurde tot twaalf uur 's nachts en om te voorkomen dat mensen hierna naar huis gaan en dronken worden en dan door het dorp te gaan rijden is er een "post prom" georganizeert. Dit is niet in de school maar in het gebouw van het leger een paar honderd meter van school af. Hier waren opblaasspellen neergezet (zoals die luchtkussens waar je elkaar van een paal af moet slaan enz.) en er was ook een hypnotiseur die langskwam om mensen te vermaken. Dit begon ongeveer drie kwartier nadat gala was afgelopen zodat iedereen naar huis kan en wat meer comfortabele kleding aan kan gaan doen. Het is heel grappig om te zien hoe iedereen helemaal opgemaakt en met hun haar helemaal perfect in sweatpants aan komt lopen. De hypnotiseur was heel grappig, hij liet bijvoorbeeld een meisje geloven dat ze Taylor Swift was, en ze gaf een geweldig optreden! Niki, een van mijn vriendinnen, was ook onder hypnose en zij geloofde dat ze in de verkeerde concertzaal was beland, en werd daar dus heel boos over. Het was echt leuk om te zien hoe mensen reageerden.

Hierna kwam het gedeelte waar de meeste mensen voor naar post prom komen, de prijsuitreiking! Eerst word iedereens naam in een pot gedaan en worden die namen eruit getrokken, wanneer jou naam wordt genoemd mag je van een tafel iets uit gaan zoeken. Dat is de tafel met "kleinere" prijzen, maar daar liggen mp3 spelers, koptelefoons, beddengoed en nog veel meer, dit is vooral voor mensen die na de middelbare school naar college gaan, dat ze dat daar voor kunnen gebruiken. Daarna worden alle namen van de Juniors en Seniors in een andere pot gedaan en die mochten dan, wanneer hun naam genoemd was iets gaan uitzoeken dat op de tafel van hun klas stond. Ik werd al vrij snel naar voren geroepen en kwam thuis met een geweldige onderwater camera! Op de eerste tafel stonden heel veel dingen die ik toch niet mee naar huis zou kunnen nemen, dus daar koos ik voor iets saaiers, maar wel handiger, van die zakken die je vaccuum kunt maken met een stofzuiger. Die ga ik nog wel nodig hebben om mijn koffer in te pakken!

Mijn prom-experience eindigde daar nog niet, want Warren, een jongen van een andere school, had me mee naar gala gevraagd voor de week erna! Hij haalde me 's avonds op om uit eten te gaan in een restaurant in een stad hier niet zo ver vandaan. Natuurlijk ook in pak en met een corsage zoals het hoord. Daarna gingen we naar zijn school waar ze ook "grand march" hadden en daarna een "dance" en "post prom." Dit was allemaal heel gezellig, helaas waren er maar 50 mensen maximaal, en ik kende er twee van, dus echt opgaan in de groep en mensen ontmoeten was wat moeilijker. Dat betekend niet dat ik niet heel veel mensen heb leren kennen en echt een leuke avond heb gehad! Omdat ik niet naar die school ga won ik geen prijs bij post prom. Hun systeem werkte een beetje anders, als je naam werd genoemd kon je een envelop kiezen en wat er op het kaartje in de envelop stond, dat was je prijs. Warren had een ventilator, waar hij niet heel erg blij mee was. Maar de uitwisselingsstudent van hun school, een meisje uit Brazilie, die won de grootste prijs; een flat screen tv. Ik ben beniewd of ze dat mee naar huis neemt! Ook van dit gala zijn foto's op mijn facebook te vinden, en misschien upload ik de leukste ook nog wel op marlieusa.tumblr.com.

Vandaag was er een ceremonie op school voor de mensen die een studiebeurs krijgen van verschillende bedrijven en instansies. Dit was vooral heel erg lang en saai, want iedereen moest persoonlijk naar boven komen om hun studiebeurs in ontvangst te nemen en er waren zeker vijftig mensen die studiebeurzen uitdeelden aan minimaal een maar meestal veel meer leerlingen, dit duurde dus ook ruim twee uur.Het leuke is wel, dat ik hier ook te horen kreeg, dat ik leerling van de maand Mei ben op deze school! Ik heb alleen nog maar een paar dagen om dit te vieren, want 15 mei is onze laatste schooldag al! Omdat ik leerling van de maand ben krijg ik een beter parkeerplaats, vooraan bij de schooldeur. Niet dat ik hier iets aan heb, want ik mag geen auto rijden. Ook mag ik als we middageten op school, de rij die er staat overslaan en vooraan gaan staan. Ik denk alleen niet dat ik dit ga doen, want ik zou het frustrerend vinden als iemand dat bij mij zou doen. Dat betekend niet dat ik het niet ontzettend leuk vind om leerling van de maand te zijn! Ik krijg een plakkaat mee, om te laten zien dat ik leerling van de maand was, wat natuurlijk wel heel erg stoer is om straks in Nederland op te kunnen hangen!

Zoals je ziet praat ik nu al over "straks in Nederland!" Hier ben ik over iets minder dan twee maanden al weer! Ik kan niet geloven dat de afgelopen bijna negen maanden zo enorm snel voorbij gevlogen zijn. Ik weet dat ik dit elke keer zeg, maar het gaat allemaal zo snel, dat ik elke keer weer verbaasd ben.
Bedankt voor het lezen!

Liefs Marlie